Feest 25 jaar Bewonersorganisatie Bergpolder

Vorige week zondag vierde de Bewonersorganisatie Bergpolder haar 25-jarig jubileum. Met theater, veel muziek, dans, poppenkast, hapjes en gewoon gezellig kletsen met bewoners, (oud)medewerkers, bestuursleden en andere belangstellenden.

Ontvangst met koffie en koek in het atelier van kunstenaar Chris Ripken aan de Insulindestraat. Met assistentie van Chris' hulpploeg.

Bekende gezichten: vrijwilligsters van de Bergsingelkerk. Wiens koffie is lekkerder?

Felicitaties met cadeau van Rita Valks (links) van Bewonersorganisatie Blijdorp aan Hester van Vugt, bestuurslid van Bewonersorganisatie Bergpolder.

Rechts Ina Chabot, alvast vermomd als mevrouw Harika. Ze speelde mee bij Theatergroep Bergpolder.

Bekend van andere wijkactiviteiten (zoek ze maar op dit weblog): de mannen van Fatal Blue zorgden voor de muziek.

De bewonersorganisatie had van Bolwerk een themanummer gemaakt over haar 25-jarig bestaan. Verspreid over de wijk, maar wat als je daar nou niet (meer) woont. Dan lees je hem gewoon nu.

De ontvangstruimte beneden met kunst van Chris Ripken en fotowerk dat ik de afgelopen jaren in opdracht van de bewonersorganisatie en deelgemeente heb gemaakt: Bouw een brug in Noord, Bergpolder Krachtwijk Winkeliers en Bergpolder Onderneemt. Ook een stukje historie van de bewonersorganisatie

Hester heette iedereen welkom. Zij vertelde in het kort wat over het ontstaan van de Bewonersorganisatie Bergpolder.

Een beetje geschiedenis uit het jubileumnummer van Bolwerk:

In de jaren ‘70 van de vorige eeuw was er in de grote steden van Nederland een grote achterstand met het onderhoud van de oude woningen van de woningcorporaties. De woonomstandigheden in de oude buurten van de grote steden waren slecht. Overal werd stadsvernieuwing ingezet om deze achterstand in te halen en de huurders van sociale woningen weer een fatsoenlijke woning te geven. Moesten de woningen worden gesloopt, of gerenoveerd? Waar zouden de nieuwe woningen voor de bewoners worden gebouwd? Overal in het land ontstonden actiegroepen van bewoners die wel een betere woning wilden, maar op hun eigen plek in de buurten waar de mensen woonden. 'Bouwen voor de buurt', tegen betaalbare huren, was het motto. Ook in Rotterdam zetten de bewoners zich in voor stadsvernieuwing in de oude wijken.

Wethouder Van der Ploeg was een voorstander van 'Bouwen voor de Buurt' en zette zich in voor de bewoners. Uit de actiegroepen kwamen in veel wijken bewonersorganisaties tot stand, zo ook in Bergpolder. Dat was in 1987 toen Bergpolder aan de beurt was voor stadsvernieuwing. Er zou sprake zijn van sloop van veel woningen omdat het stadsbestuur de Hofpleinlijn wilde verleggen naar het Centraal Station: de lijn zou ondergronds worden en ongeveer vanaf het Bergwegstation worden verlegd. De bebouwing van Bergpolder Zuid (Vlaggemanstraat, Insulindeplein) zou daarvoor gesloopt moeten worden; in de Provenierswijk zou de metro onder de Spoorsingel worden gegraven.

De geplande sloop van de woningen in het gebied Bergpolder Zuid stuitte op veel verzet bij de bewoners en zo verenigde de bewoners van Bergpolder zich in de Bewoners organisatie Bergpolder, gevestigd aan de Bergselaan 328c De (oude, slechte) woningen aan de Insulindestraat (nu: Insulindeplein) zijn gesloopt, maar het blok op de hoek van Vlaggemanstraat – Insulindestraat is behouden dankzij vele acties. Deze route van de Hofpleinlijn – nu Randstadrail – is tenslotte onder de Statenweg terechtgekomen. In die tijd kwam de stadsvernieuwing op gang, in samenwerking met woningcorporatie Woongoed.

Portefeuillehouder Ahmed Harika zei dat Noord actieve en zelfredzame bewoners nodig heeft. De bewonersorganisatie is een belangrijke spil daarin. Hij stond even stil bij de ontwikkelingen, waarbij de Bewonersorganisaties Bergpolder en Liskwartier, Buurtcentrum Bergpolder, opbouwwerk en anderen straks samengaan in het Lispunt. De bewonersorganisaties werkten al nauw samen, bijvoorbeeld met de gecombineerde wijkkrant.

'Er was eens ...een wijk in Rotterdam Noord. Die heette Bergpolder.'

Theatergroep Bergpolder had ook dit jaar weer een zeer toepasselijk stuk ingestudeerd. Omdat het komische verhaal een aardig beeld geeft van de bewonersorganisatie en Bergpolder (met veel foto's en tekst), volgt dat in een apart bericht.

Voor de kinderen was er Poppenkast Droomtheater.

Nou ja, niet alleen voor kinderen.

Sinterklaas kon geen kadootjes brengen, want het huis bleek geen schoorsteen te hebben. Daar werd snel een oplossing voor gevonden.

Waar is ie? Daar!

Uiteraard kon je ook het werk van Chris bewonderen: boven was er een expositieruimte met zijn veelsoortige werk.

Sculpturen van metaal, in alle soorten en maten.

Mozaiek-sculpturen: als je in Noord rondloopt, heb je vast meer van dat werk van Chris gezien (Eudokiaplein, bij juwelier Van Willegen voor de deur).

En keramiek: Chris maakt gevarieerd werk.

Ander metaal, andere toepassing: Fatal Blue opnieuw in actie.

En dat jubileumnummer bleef maar aandacht trekken.

Flamenco-danser Mirjam Bloem van Flamenco Rosa de Compas trad op.

Samen met Coco den Blanken (zang) en Jur Vermijs (gitaar).

Krachtige, vooral hoekige bewegingen.

Het typerende klappen: iedereen doet mee.

Ritmisch geroffel op de houten vloer. Het klonk alsof er wel vijf flamenco-dansers bezig waren.

Zelfs na het dansen zit het nog piekfijn.

Els (rechts) wil eigenlijk nog steeds niet gefotografeerd worden. Zij werkte jarenlang voor de bewonersorganisatie en is sinds kort met pensioen. Natuurlijk heeft ze het nu drukker dan toen ze nog werkte.