zaterdag 25 juni 2011

Slotdebat BP3738: meedenken tot het bittere einde

Op 31 mei en 6 juni werd de participatie van BP3738 - over de herontwikkeling van Bergpolder-Zuid - afgesloten met een slotdebat. Klik hier voor een eerder bericht daarover.



De aanwezigen werden welkom geheten door Jacco Bakker, wijkregisseur van de deelgemeente. Hij lichtte het programma toe.

Aansluitend was er een welkomstwoord van Caroline Feliks, manager verhuur en sociaal beheer van Vestia Rotterdam Noord.
Het was aan Bernadette Janssen van BVR om over de plannen en ambities van BP3738 te vertellen. Kort en bondig vertelde zij waar Vestia, de deelgemeente en stedelijke diensten, ondersteund door alle ideeën en commentaar vanuit de inspraakrondes, op uit zijn gekomen.
Tijdens de presentatie kwamen vragen op over rolstoeltoeganke-
lijkheid en inbraakgevoeligheid. Want als je de wijk wilt verbeteren, moet daar wel rekening mee gehouden worden.

Co van Schaik, vrijwilliger en PR-man van het Houweling Telecommuseum, vroeg wat de rol van het museum kon zijn als culturele instelling in de wijk. In het masterplan zag hij er niet veel van terug, terwijl cultuur daarin wel als één van de speerpunten wordt genoemd.
Ook werd de vraag gesteld waarom de bomen in de Insulindestraat gesloopt zijn en nu weer worden aangeplant. Heeft dat ook met het masterplan te maken? Bernadette liet weten dat er al aan de wijk werd gewerkt voor er over het masterplan werd gesproken (bijvoorbeeld de inrichting van het Insulindeplein en de parkeergarage). Dat staat er dus los van, hoewel het plan er wel op voortborduurt.

Deze bewoonster van de PWS-blokken maakte duidelijk dat zij - en andere bewoners - niet blij zijn dat de toekomstige nieuwbouw alleen uit koopwoningen gaat bestaan. Als het al doorgaat, want dat laat Vestia afhangen van de toekomstige woningmarkt. Die onzekerheid gaat haar niet in de koude kleren zitten.

Na de presentatie waren er (vanwege het tijdstip) lekkere hapjes.
Voormalig portefeuillehouder van de deelgemeente Carla Zonneveld (rechts op de foto) was onder meer benieuwd naar de bezonningsgevolgen van de nieuwbouw van de 'Spoordriehoek'.
Na de pauze was er gelegenheid om aan een twee stamtafels vragen te stellen en commentaar te geven op de plannen. Dat commentaar gaat als bijlage mee met het Masterplan.

Naar aanleiding van een vraag werd verteld dat in de plint (de begane grond) van de nieuwbouw aan de 'Spoordriehoek' ruimte komt voor bedrijven, maar niet voor detailhandel. Winkelruimte is er in de ogen van de stad, deelgemeente en Vestia al genoeg. De eengezinswoningen die de PWS-blokken gaan vervangen, krijgen - zoals Bernadette dat als 'prettig tuttig' verwoordde - gewoon de voordeur aan de straat.
De vraag kwam of de 'Energiehof' ooit gerealiserd gaat worden. Bernadette vertelde dat eigenaar Stedin (voorheen onderdeel van Eneco) er wel positief tegenover stond. Wel moet er rekening mee worden gehouden dat de gigantische transformatoren vervangen kunnen worden. Dan maar een verrijdbare groene poort?
Deze bewoner vroeg zich af waar jongeren straks kunnen 'hangen', want in het masterplan worden veel terreinen afgesloten. Vanuit Vestia werd geantwoord dat er volop ruimte is op het Eudokiaplein. Dat was niet de oplossing, want zo schetste de bewoner sprekend uit ervaring, jongeren zoeken een meer besloten plek dichtbij huis, niet een groot plein. In het plan zou je een paar plaatsen op kunnen nemen om daar het 'hangen' (en de daarmee gepaard gaande overlast) te concentreren. Bernadette gaf aan dat er voor die doelgroep niets op het programma staat.
Wordt de toch al niet geringe parkeerdruk niet veel groter als de nieuwbouw er staat? Bernadette lichtte toe dat alle nieuwbouw zijn eigen parkeergelegenheid krijgt.
Al met al was het op 31 mei een geanimeerd slotdebat. Er waren veel opmerkingen en kritische vragen maar er was ook veel waardering voor de plannen. Op het eerste slotdebat zijn zo'n 25 mensen afgekomen, het tweede 40. In lijn met de opkomst bij vorige bijeenkomsten. Ik blijf het een lage opkomst vinden, zeker als je je realiseert hoeveel publiciteit er aan is gegeven. Ligt de oorzaak bij de 'anonimiteit van de grote stad'?


Ten slotte: hoe ziet Bergpolder-Zuid er uit over een jaar of tien? Zijn de plannen gerealiseerd? Zijn de ambities plannen geworden en zijn ze hetzelfde gebleven of misschien achterhaald? Is de bevolkingssamenstelling van de wijk veranderd door de nieuwbouw en kun je er 'wooncarrière' maken? Krijgt het geen 'krachtwijk-stempel' meer? Of zit het economische tij ook de komende jaren zo tegen dat het Masterplan niet van de grond komt? Ik ben benieuwd!


dinsdag 14 juni 2011

Gordelwegtuinen weer in gebruik door actieve wijkbewoners

In mei zijn twee informatie-avonden gehouden over de nutstuinen aan de Gordelweg. Die tuinen waren in gebruik maar de deelgemeente wilde van het beheer af, zocht een nieuwe beheerder en sloot vervolgens de tuinen. Daarna was er een diep stilzwijgen. Dat duurde een aantal wijkbewoners van met name het Liskwartier te lang. Karin Padmos die zich eerder al had ingezet voor het openhouden van de schooltuinen, nam het voortouw en trommelde mensen bij elkaar.

Op die avonden werden de percelen verloot. Bewoners van Noord die al een tuin hadden vóór de sluiting kregen voorrang. Er was veel belangstelling van zowel oud als jong.

Nog voor de start was er al de nodige discussie over de plek die men graag (weer) wilde hebben op het tuincomplex.

Wendelien Lans, full time vrijwillger (u heeft haar vast eerder gezien op mijn blog) heette iedereen welkom. 'We weten dat u allemaal staat te popelen om een stukje grond te krijgen en aan de slag te gaan. Maar eerst willen we uitleggen wie we zijn en hoe we erin geslaagd zijn om de Gordelwegtuinen weer open te krijgen.'
Bewonersorganisatie Liskwartier was bereid het beheer van de tuinen tijdelijk op zich te nemen. Daartoe werd de 'Exploitatiegroep' in het leven geroepen, die voorlopig het beheer voert. Uiteindelijk moet het gaan leiden tot een vereniging van Gordelwegtuiniers, die het beheer op zich gaat nemen. De deelgemeente kon zich daar wel in vinden.

Er moest vervolgens nog heel veel gedaan worden: overleg met de deelgemeente en het OBR (het grondbedrijf van de gemeente), kapotte waterleidingen moesten gerepareerd worden, de gaten in het hek gedicht en de grond gefreesd, want die was in de tussentijd keihard geworden. Allemaal mogelijk gemaakt door een aantal vrijwilligers!

De meeste schooltuinen zijn weg en er is nu volop ruimte voor tuinierende bewoners van Noord. De deelgemeente blijft ook de komende jaren subsidie geven, maar op den duur moeten de tuiniers hun eigen broek ophouden. Daarom is ook besloten dat de nieuwkomers een hoger bedrag per m2 moeten betalen: € 1,95 per m2 per jaar ten opzichte van € 1,05 voor de oudgedienden met 'huurgewenning'. Daar staat tegenover dat de tuinen voortaan het hele jaar door gebruikt kunnen worden.

Een deel van de tuinen wordt gebruikt door twee scholen en een ander deel is bestemd voor een groep van Transition Town. De meeste percelen zijn 35 m2 groot. Voor het beheer wordt het hele complex verdeeld in drie delen: West, Midden en Oost. Voor elk deel moet een beheersgroep komen, want het algemeen onderhoud en andere zaken moeten voortaan door de tuiniers zelf geregeld worden. Met vragen over de tuinen moet je dan ook contact opnemen met de Exploitatiegroep, niet met de deelgemeente of het OBR (zie onderaan hun mailadres).

Water is niet meer gratis en er is besloten dat er voortaan niet meer met slangen gesproeid mag worden. Gieters staan klaar. Op termijn kan water uit het kanaal worden gepompt.
Helaas zijn er veel spullen verdwenen; niet alleen gereedschap maar ook persoonlijke zaken. Daar is de Expolitatiegroep mee bezig. Gelukkig bleek een fonds bereid geld te geven om nieuw gereedschap aan te schaffen.

Wendelien gaf vervolgens Nils Berndsen, verantwoordelijk portefeuillehouder - en zo liet zij weten - 'die ons aan alle kanten geholpen heeft', het woord. Hij verontschuldigde zich voor het feit dat de deelgemeente zo lang niets van zich had laten horen. Maar hij was blij dat er nu toch zo'n nieuwe start gemaakt kon worden. En dat allemaal georganiseerd door vrijwilligers!
Voortrekker Karin Padmos vertelde wat er al voor Oost is gedaan en geregeld. Daar kunnen de mensen van West en Midden hun voordeel mee doen.
Rutger Henneman van Transition Town lichtte toe wat zij met de 'Gandhituin' voor ogen hebben: 'In een insluitende, duurzame en geweldloze economie, waarin geproduceerd wordt voor behoeftes en voor hen die het meest behoefte hebben (armen en onderdrukten), zal de wereld een overvloed bieden. Met de Gandhituin willen we op een praktische manier laten zien dat zo'n wereld mogelijk is: door zij aan zij met de handen in de aarde te werken, te oogsten, te praten, te eten, te leren, te leven en te vieren.'

Voor meer informatie over Transition Town klik hier. Over de Gandhituin klik hier.

Op de eerste avond van de aspirant tuiniers werd geloot om percelen op Oost en West. Voor mensen die slecht ter been zijn, zijn een aantal percelen dichter bij de ingang gereserveerd.

Als jouw lotnummer aan de beurt was, kon je aangeven welk perceel je graag wilde hebben, als dat dan nog beschikbaar was.

Freek Homan van SONOR begeleidde namens de deelgemeente de groep vrijwilligers.
Met de uitnodiging in de hand.
Deze meneer was samen met zijn vrouw een dag later al actief op 'zijn land'. Zie verderop.
Klaarblijkelijk was zij het nog steeds niet eens met de toewijzing van de percelen.
Boter bij de vis: naast de jaarbijdrage van € 1,95 per meter (waarom dat niet - veel makkelijker - wordt afgerond op € 2 ....) moest ook € 13,25 borg betaald worden voor een sleutel. De meeste percelen zijn 35 m2 groot, dus een jaar lang tuinieren voor € 70. Laten we eerlijk zijn: een koopje!
Ook nog eens gratis lekkere hapjes.
Op 10 mei, één dag later, waren de eerste tuiniers al driftig aan de slag om de grond bouwrijp te maken en de eerste planten gingen de grond in. Dit is West van het tuinencomplex.
Nog genoeg onkruid.
Een courgettepant. Waarschijnlijk een restant van vorig jaar.

Paardebloemen met hun prachtige pluizen. De tuinders zijn ze liever kwijt dan rijk.

Aan de uithoek van West staat nog een stukje 'wild' vol met dagkoekoeksbloemen.
Schoffelen en onkruid verwijderen.
De eerste stokken voor het kweken van klimmers staan in de grond.
Mevrouw Katz is met haar 82 jaar jong de oudste tuinier van het hele complex. Met stok om haar te ondersteunen bij het planten. Zij heeft al 10 jaar haar tuin, die zij gebruikt om bloemen te kweken. Als die in bloei komen neemt zij ze mee naar huis.
Naast het tuinieren is het ook gezellig. Of ik ook een biertje lustte.
Gezamenlijke composthoop (er mag geen aardappelloof gestort worden).
De tuiningang van Oost.
Voor het algemene onderhoud zijn de tuiniers nu voortaan gezamenlijk verantwoordelijk. Hier zijn ze op de eerste dag al bezig met het aanleggen van paden.
Dit stel ging Madame Jeannettes kweken. Hele pittige pepers die oorspronkelijk uit Suriname kwamen. Daarom moest een 'tent' gefabriceerd worden tegen de kou. Ik vernam dat het blauwe zeil als overkapping gebruikt zou worden en dat leek me veel te donker om iets onder te kweken. Na een opmerking daarover ging zij wel twijfelen.
Na deels gedane arbeid is het goed rusten.
Een paar weken later: het blauwe zeil bleek niet gebruikt te zijn. Gelukkig maar.
Op Oost ligt nog een prachtige, naar ik begreep, voormalige schooltuin. De groep van Transition Town gaat die onderhouden.
Volop natuur: waterlelies, waterjuffers en kikkers.


Een paar weken later: de meeste percelen op Oost zijn al in gebruik genomen.

Er zijn nog voldoende percelen beschikbaar, dus als je zin hebt om je eigen groenten, bloemen of andere planten te kweken, neem dan contact op met de Exploitatiegroep via gordelwegtuinen@gmail.com.

Ten slotte: petje af voor alle (ook de ongenoemde!) vrijwilligers die zich voor de tuinen hebben ingezet.

Recente berichten