Gezellig, cultureel, grappig en spectaculair: vier woorden als samenvatting voor het wijkfeest 'Insulindeplein Kloppend Hart'. Het wijkfeest vond vorige week zondag plaats en werd georganiseerd door Bewonersorganisatie Bergpolder, Sociaal Cultureel Centrum Iskender Pasa en SONOR opbouwwerk.
Vorig jaar was er een feestelijke opening van het plein en de parkeergarage (zie hier). Het plein was toen nog niet helemaal af en de omliggende straten lagen deels open. Die zijn nu gedicht. Alleen de 'bloemperken' zien er nog steeds kaal en onverzorgd uit en het was jammer dat de werkcontainers er nog stonden.
Er was een voor ieder wat wils-programma. De aftrap werd gedaan in het Houweling Telecommuseum. Daar werd een kleine fototentoonstelling geopend met als naam 'De Verdwijnende Telefooncel'. Met werk van studenten fotografie van het Grafisch Lyceum Rotterdam, die de telefooncel vanuit verschillende invalshoeken hebben gefotografeerd.
Industrieel ontwerper Marcel Vroom opende de tentoonstelling. Hij is de vormgever van de zogenaamde Sidonia, de meest recente (open) telefooncel van KPN.
Hij vertelde over de totstandkoming van de Sidonia. Het verdwijnen van de telefooncellen betreurde hij niet zozeer. Hij vond het een teken van de tijd; ze zijn overbodig geworden. Hij liet zien waar ze in Australië naar worden omgebouwd: als oplaadpunt voor elektrische auto's! Ook een teken van de tijd.
Daarna verkreeg hij - symbolisch - toegang tot de expositie door door een papieren telefooncel heen te stappen.
Inmiddels waren er op het plein al aardig wat mensen en vooral veel kinderen uit de buurt. Die hadden veel plezier bij de grappige act van het acrobatenduo Gina & Johnny.
De officiële opening werd verricht door portefeuillehouder Ahmed Harika en D66 Tweede Kamerlid Wouter Koolmees.
Voor Iskender Pasa stonden de stalletjes van vrouwengroep Anissa met allerlei lekkers voor onhollands lage prijzen en toch ook met autochtone kost: patat.
Voor de sfeer hadden ze op het plein zelf moeten staan (dat bleken ze achteraf zelf ook te vinden). Als er de volgende keer ook nog een mobiele espresso-bar/café is, is het helemaal compleet.
Een welkomstwoord van Isa Kandemir, bestuursvoorzitter van Iskender Pasa. Hij vertelde over het centrum.
Wouter Koolmees heeft Bergpolder als wijk geadopteerd. Hij ondertekende samen met Hester van Vugt, bestuurslid van Bewonersorganisatie Bergpolder, de 'adoptieovereenkomst'. We gaan Wouter dus veel in de wijk zien (en anders bellen we in het weekend even bij hem aan om langs te komen).
Hoe kwam hij er op om Bergpolder als adoptiewijk te kiezen? 'Ik heb er tien jaar gewoond, dus is het voor mij geen onbekend terrein. Daarbij woon ik nu om de hoek in het Liskwartier.'
Niet zo maar toegankelijk dus nam je de gelegenheid waar om een rondleiding door Sociaal Cultureel Centrum Iskender Pasa te volgen.
Het centrum herbergt een conglomeraat aan instellingen en bedrijvigheid: een moskee, een supermarkt, een internaat, een vrouwengroep, een meidengroep en nog veel meer.
Isa Kandemir gaf de rondleiding en vertelde dat het centrum zich inzet voor integratie, participatie, inburgering en emancipatie van in Rotterdam wonende allochtonen en in het bijzonder van Turkse bewoners.
Er is een internaat dat open staat voor kinderen uit het hele land. De slaapruimte oogt nogal spartaans.
Snel weer naar buiten om nog de laatste minuten mee te maken van theatergroep Regenboog.
Wendelien Lans (boven), geassisteerd door Joke Verkerk (onder), vertelde onderhoudend over de geschiedenis van de voormalige Hofpleinlijn.
Spectaculaire afsluiting van het feest was een optreden van de Turks Ottomaanse Militaire muziekgroep Mehteran. Op het web is te lezen dat deze muzikanten al sinds 1299 het Ottomaanse leger begeleiden met hun doordringende tromgeroffel, cymbaal, zurna (soort hobo) en zang.
Uit een tijd dat Europa en het Ottomaanse rijk op zijn zachtst gezegd op gespannen voet met elkaar leefden. Wel passend in de sfeer van Iskender Pasa; zie hier waar het centrum naar is vernoemd.