Afscheid en toch ook weer niet

Dit wordt het laatste bericht op Bergpolder-Krachtwijk. Op 2 september 2008 ben ik begonnen met dit weblog. Het leek mij bijzonder een weblog te maken over Bergpolder, omdat er veel geld, tijd en aandacht geïnvesteerd zou gaan worden in deze Vogelaar- of Krachtwijk. Als historisch document om over een lange periode de wijk, bewoners, organisaties en ondernemers te fotograferen en te beschrijven; als erfgoed van de stad. En ook om te laten zien dat er wel veel in de wijk gebeurt.

Er werd en wordt vaak geklaagd dat er zo weinig in Bergpolder gebeurt. Dat er zo weinig voor de bewoners wordt georganiseerd. Ik denk dat als je de berichten in dit weblog doorkijkt, dat er juist heel veel wordt gedaan. Misschien worden we zelfs teveel in de watten gelegd!

Want je moet er ook zelf wat voor doen. Al is het alleen maar de agenda van de Bewonersorganisatie of de deelgemeente bijhouden. En het zou natuurlijk nog mooier zijn als je ook een actieve bijdrage levert aan al die activiteiten.

Dit weblog werd gefinancierd door de Bewonersorganisatie Bergpolder en de deelgemeente. Vorig jaar bleek dat de financiering met ingang van 2013 zou stoppen. Dat is jammer omdat het volgen van de wijk over een nog langere periode een mooier tijdsbeeld zou geven. En ik neem niet graag afscheid.

Toen is een plan ontstaan om een soortgelijk weblog te gaan bijhouden over heel Noord. Voor de deelgemeente aantrekkelijker, omdat het dan over alle wijken gaat. Zodoende heb ik samen met collega fotograaf Johannes Odé dat plan ingediend. Als een goed begin voor 2013 heeft de deelgemeente ons plan goedgekeurd en zijn wij meteen aan de slag gegaan met NOORD010inbeeld.

Uiteraard blijft dit weblog gewoon bestaan, zodat je altijd nog eens terug kunt kijken. Via de zoekfunctie kun je op een makkelijke manier zaken terugvinden.

Ik wil iedereen bedanken die een bijdrage aan dit weblog heeft gegeven:

• Alle bewoners, bezoekers, organisaties, ondernemers en anderen en vooral hen die zich hebben ingezet voor de wijk en die zich door mij hebben laten fotograferen. Ik ben door mijn regelmatige aanwezigheid al snel 'meubilair' geworden, waardoor ik frank en vrij heb kunnen fotograferen. Dank voor dat vertrouwen!
• Iedereen die mijn weblog heeft gezien en gelezen.
• Bewonersorganisatie Bergpolder en Deelgemeente Noord voor de financiering van het weblog.
• Ten slotte twee mensen die onontbeerlijk waren voor dit weblog: opbouwwerker Wouter van Welzen van Bewonersorganisatie Bergpolder, die helaas met ingang van 2013 het veld heeft moeten ruimen en Jacco Bakker, wijkregisseur van o.a. Bergpolder (m.i.v. 2013 in een andere functie). Ere wie ere toekomt: Jacco vond mijn weblog zo leuk, dat hij mij kort na de start heeft benaderd met de vraag of ik dat niet structureel (en daarmee betaald) kon doen.    

Iemand heeft mij wel eens gevraagd hoeveel mensen ik de afgelopen jaren voor dit weblog heb gefotografeerd. Ontelbaar veel! Vandaar dit bericht met 'de gezichten van Bergpolder'.

Nogmaals bedankt voor alle aandacht en graag tot ziens op NOORD010inbeeld!

Eudokiaplein en winkelcentrum officieel geopend

Op 8 december werden het vernieuwde Eudokiaplein en het winkelcentrum officieel geopend.

Aan de vernieuwing is een enquete vooraf gegaan en is een informatie-avond gehouden in mei dit jaar.

De toegang heeft een nieuw beeldmerk gekregen (foto boven). Mocht je het niet in de gaten hebben: de naam is ook veranderd van Eudokia passage in Winkelcentrum Eudokia.

De rode loper lag uit voor iedereen.

In het winkelcentrum was er een optreden van Joan.

Er was een loterij en deze dame viel in de prijzen. Zo was er onder andere 1 minuut gratis winkelen bij Albert Heijn. Vooraf even kijken waar je dan wat wilt halen, want het is een grote winkel en die minuut is snel om.

Gratis stevige boodschappentas van charmante dame(s). Graag terugkomen dus!

Ook was er gratis warme chocolademelk. Het was de dagen ervoor - voor het eerst dit jaar - erg koud geweest. Gelukkig was het vandaag mooi zonnig weer.

Nieuw is de handige lopende band - ook geschikt voor winkelwagentjes - van het winkelcentrum naar de parkeergarage.

Tijdens het optreden legde wijkregisseur Jacco Bakker de laatste hand aan de opening van het plein zelf.

Het winkelcentrum had van mij nog wel wat lichter gemogen. De winkels zelf zijn natuurlijk goed verlicht (je wilt tenslotte wel zien wat je koopt), maar de gang is nog steeds vrij donker. Doe wat aan 'slimme' verlichting en zet er bijvoorbeeld plaatselijk lichtkoepels in!

De openingsspeech van Erik Michielsen, de voorzitter van de winkeliersvereniging. Trots op en blij met het gerenoveerde winkelcentrum.

Waarna portefeuillehouder Nils Berndsen het stokje overnam. Ook hij was blij met het nieuwe plein en winkelcentrum en bedankte iedereen voor de medewerking. Met name de bewoners en anderen die hadden meegedacht over de herinrichting van het plein. Hij hoopt dat het plein een meer sociale functie in de wijk(en) krijgt.

En dan de officiële knip voor het binnengebeuren.

Voor buiten werden sterretjes afgestoken om het nieuwe plein te dopen.

Met hulp van klein en groot.

Leuk die fantasie van kinderen: je kunt overal speelgoed in zien, dus de uitgebrande sterretjes werden degens.

Hier werd gewerkt aan het nieuwe Eudokiaplein.

Het oude plein (foto boven) werd stenig, kaal en nietserig gevonden.

Het nieuwe plein ziet er een stuk leuker, groener en meer besloten uit.

Het schaakveld is weer terug.

De zigzag hoek waarin de banken voorheen stonden (foto boven) en waarom op de informatie-avond was gevraagd, heeft het niet gehaald. Wel zijn er meer banken gekomen, zijn banken tegenover elkaar gezet en kun je ook op de muurtjes zitten.

Zij geniet op haar manier van het plein, maar bepaald niet iedereen is gecharmeerd van de 'vliegende ratten'. Misschien nog een leuke cartoon op de straat laten maken met een verbod om duiven te voeren?

Zelfs al was het fris: met een bekertje warme chocolademelk genietend van het nieuwe plein.

De pleinmeermin van Chris Ripken is gebleven. Ook de fontein is er nog steeds, alleen stond daar nu tijdelijk een grote kerstboom overheen. Dus kinderen kunnen straks weer lekker met water knoeien.

Ook op verzoek teruggekomen, maar wel een nieuwe klok.

Er is veel groen gekomen. Onder andere kruiden die lekker ruiken en smaken. En nieuwe bomen; de oude zijn gebleven. De groenblijver die Nils had gereserveerd, bleek een andere bestemming te hebben gekregen.

Zo snel voelden mensen zich, op deze zonnige maar ook frisse dag, thuis op het plein.

Het plein ziet er leuk uit. Het is veel beslotener geworden. Nu oogt het nog behoorlijk kaal, omdat de plantjes nog een jaartje nodig hebben en de struiken en bomen wat langer. Als er in de plint naast het deelgemeentekantoor of vanuit station Bergweg nog wat horeca komt, kan het echt een andere functie krijgen.

Er was eens.... Een modern sprookje van Theatergroep Bergpolder

'Er was eens ...een wijk in Rotterdam Noord. Die heette Bergpolder.'

Theatergroep Bergpolder had ook dit jaar weer een zeer toepasselijk stuk ingestudeerd. Niet voor meerdere voorstellingen zoals in 2011, 2010 en 2009: nu alleen voor het jubileum (zie het vorige bericht). Het stuk was opnieuw van de hand van Rob de Vries; de tekst bij de foto's is uit zijn script.

Als je in het vorige bericht de tekst over het ontstaan van de bewonersorganisatie niet hebt gelezen, dan toch even doen. Dan snap je het stuk beter.

Ambtenaar: Hoe gaat u de Stadsvernieuwing in Bergpolder aanpakken, mijnheer Van der Ploegschaar? Wethouder Ploegschaar: We gaan dat oude Hofpleinlijntje verplaatsen naar het Centraal Station. En we gaan ondergronds. Hier onder de Spoorsingel graven we een tunnel. En dan zo door onder Bergpolder Zuid. Die volkomen verouderde huizenblokken van PWS? Gewoon met de grond gelijk maken die ouwe troep. En de bewoners kunnen toch verhuizen naar Ommoord of de Zevenkamp?

Bewoner Babs heeft gehoord wat de wethouder zei: Ik wil helemaal niet naar Ommoord verhuizen. Ik ga met de buren protesteren  tegen de sloop! Ik weet nog een leeg winkeltje op de Bergeslaan waar we kunnen vergaderen.

En zo werd in 1987 de Bewoners Organisatie Bergpolder opgericht. Niet alleen om te protesteren tegen de sloop. Ook werden er plannen gemaakt voor meer groen in de wijk, een sportveld en een buurthuis. 

Toen dit bekend werd, kwamen mensen uit de hele wereld naar Bergpolder. Zoals mevrouw Harika: Allemachtig, wat is het hier prachtig! Wat een mooie huizen, parken en.... wat een mooi flatgebouw. Wie zou dat gebouwd hebben? (Stemmen: Van Tijen) En wat een prachtig zwembad. Hoe zou dat heten? (Stemmen: Van Maanenbad) En wat leuk dat er een spoorlijntje langs de wijk loopt. Ik ben benieuwd  waar dat heen gaat? (Stemmen: Van Hofplein naar Den Haag) 

Mevrouw Harika: Alleen de gevels vind ik een beetje saai. Waarom zetten ze daar niet wat meer planten en bloemen voor? (Stemmen: Net zoals  in Marokko). 
Babs: Hallo, ik ben Babs van de BOB, de Bewoners Organisatie Bergpolder. Wat een leuk idee. Ik zal bij de bewonersorganisatie voorstellen om overal tuintjes voor de huizen te maken. Die noemen we dan eh… (Stemmen: geveltuintjes)

Redactie: Rob de Vries (rechts), de man van het script en regisseur: 'We hadden voor het stuk een kind nodig, maar niemand wilde, dus - ik zeg het er maar even bij - speel ik dat kind. Je bent nooit te oud om dat te spelen.'

Kind Rob: We vervelen ons. Er is niks te doen voor ons. Babs: Laten we eens kijken wat de BOB kan doen. Wat zouden jullie willen? Rob: een klimrek, een zandbak, wipkippen en een Kinderkunstclub. Babs: Wat een leuke ideeën, maar... er is één probleem:  wie zal dat betalen?

Vertelster: Nu woonde er in Den Haag een goede fee, vlakbij het paleis van de koningin. Toen de goede fee dit hoorde, nam ze de gedaante van een Vogelaar aan en samen met haar knecht Jan Kordaat vloog ze naar Bergpolder. 

Goede Vogelaarfee: Zijn we er al Jan Kordaat? Jan Kordaat: Daar is het vliegveld al en daar het Sint Franciscus Gasthuis. Goede Vogelaarfee: Oh en daar zie ik een prachtige kathedraal in noord! Jan Kordaat: Dat is de Bergsingelkerk. Die ligt in het Liskwartier. Goede Vogelaarfee: Oh nee, ik geef alleen geld aan Bergpolder.  

Goede Vogelaarfee: Waar kunnen we landen? Jan Kordaat: Bij de Van Tijenflat. Goede Vogelaarfee: Moeten we boven op die flat landen? Is dat nou dat beroemde Rijksmonument waar ze het in Den Haag over hadden? Jan Kordaat: Ik geloof het wel. Wat is er nou zo bijzonder aan? Goede Vogelaarfee: Het is de eerste Nederlandse hoogbouwflat voor arbeiders. Voor het eerst kregen gewone mensen ook goede sanitaire voorzieningen. Jan Kordaat: Nou hij mag wel eens opgeknapt worden. Goede Vogelaarfee: Precies. Waarom denk je dat ik al dat geld hier kom brengen?

Babs: Oh wat een bijzondere vogelsoort. Die heb ik hier nog nooit eerder gezien in onze wijk. Kijken of ze uit mijn hand eten. Ze houdt haar hand op en voorzichtig pikken ze korrels uit haar hand. Jan Kordaat: Oh wat lekker. Babs: Oh, jullie kunnen praten? Goede Vogelaarfee: Ja, ik ben de Goede Vogelaarfee en kom jullie wijk helpen. Ik heb hier zakken met veel geld om de achterstanden weg te werken.

Vertelster: Vanaf die dag bloeide de wijk verder op. Overal werden geveltuinen aangelegd. En op alle pleinen werden speelplaatsen voor de kinderen aangelegd. En op die pleintjes kwamen fonteinen die hoog in de lucht spoten. Vertelster: En als er een winkel leegkwam zorgde de goede fee dat er direct een andere ondernemer zijn zaak opende in het leeggekomen winkelpand.

Goede Vogelaarfee: Hier is een zak geld om een grote actie op te zetten om de ondernemers in Bergpolder te steunen. Jan Kordaat: Die actie kunnen jullie Bergpolder onderneemt noemen.  Goede Vogelaarfee: Nou Jan, ik denk dat de ondernemers vast een originelere naam voor die actie kunnen verzinnen.

Vertelster: Om de huizen op te knappen gaf de Goede Vogelaarfee heel veel geld. Goede Vogelaarfee: Ik denk dat ik daar wel twee zakken voor geef. Knap dan ook gelijk dat Van Maanenbad op. En als jullie toch bezig zijn, bouw dan ook overal parkeergarages. Jan Kordaat: Ondergronds graag. Want het parkeren is toch wel het grootste probleem in de wijk, als ik de bewoners zo hoor. 

Babs: En hebt u ook wat geld om oude gebouwen te versieren met kunstwerken van Chris Ripken? Jan Kordaat tegen de Goede Fee: Pas op, ze gaan nu wel erg op Vrouwtje Piggelmee lijken. Die vroeg ook steeds meer. Goede Vogelaarfee tegen Babs: Zullen we dat voor volgende keer bewaren? Voorlopig hebben jullie wel genoeg gekregen.

Babs: Ach, hebt u niet een zak geld voor de Hofpleinlijn. Daar hebben we zulke leuke plannen voor. Goede Vogelaarfee: Oké. Als jullie me beloven er iets heel moois van te maken. Vertelster: En zo geschiedde het. Toen de Hofpleinlijn eindelijk dicht ging, werd er ogenblikkelijk een prachtig wandelpad bovenop gebouwd, waar de mensen veel plezier aan beleefden. De wijk ging steeds meer op Parijs lijken.

Babs nodigt de Goede Vogelaarfee en Jan Kordaat uit voor een wandeling op de Hofpleinlijn. Er sluiten zich twee verdachte personages bij de groep aan. 

Babs: Wie zijn jullie als ik vragen mag? Kwade Fee (met een hele lieve stem): Wij zijn buurtbewoners uit Liskwartier. Zouden wij voor een keer ook mee mogen doen met een activiteit uit Bergpolder? Babs: Goed, de spoorlijn loopt tenslotte ook langs Liskwartier!

Vertelster: Die twee waren helemaal geen bewoners uit Liskwartier. Het waren de Kwade Fee en haar knecht Jan Salie. Ze hadden niet veel goeds in de zin. Babs vertelt over het voormalige station en de plannen er een bioscoop van te maken. En over het Insulindeplein met parkeergarage en kunstwerken.

Kwade Fee kijkend naar de school en de kerk: Wat zijn dat voor mooie gebouwen daar? Babs (geïrriteerd): Die liggen in het Liskwartier. Kwade Fee: Mag ik ook een plannetje indienen? Goede Vogelaarfee: Als het maar geen geld kost. Kwade Fee: Jan Salie en ik willen dat er een kabelbaan boven de voormalige Hofpleinlijn komt, die aan het eind afbuigt en dan landt op het prachtige Lisplein. Goede Vogelaarfee: Oh nee, daar komt niets van in. Ik geef alleen geld aan plannen van Bergpolder.

Kwade Fee en Jan Salie blijven boven. Kwade Fee is heel boos. Kwade Fee: Mij dwarsbomen. Daar zullen ze nog heel erge spijt van krijgen. We zullen niet  eerder rusten tot de hele wijk Bergpolder ......eh (ze is zo kwaad dat ze niet uit haar woorden kan komen). Jan Salie: Rustig nou maar. We verzinnen wel iets ergs. Kom we gaan naar beneden. De Kwade Fee schrikt van een eng ornament. Kwade Fee: Jan Salie, je haalt overal die enge versieringen van de muren. Je weet dat ik daar bang voor ben. Dat wandelpad boven op de oude spoorlijn sluit ik af met een bord: geen toegang: instortingsgevaar.

Kwade Fee: Als er een winkel leegkomt zorgen we ervoor dat hij leeg blijft. Jan Salie: Nee, ik weet wat beters. We doen er een winkel in die je eerder op de Wallen in Amsterdam verwacht. Kwade Fee: Oh ja, zo’n sexwinlel naast ieder kinderdagverblijf. (Ze lachen gemeen) En als er een bewonersvergadering komt, zorg ik dat alle mensen de geest van Jan Salie hebben. Dan komt er bijna niemand meer. En die kinderkunstclub ga ik sluiten.

Kwade Fee: Jaag die Vogelaarfee weg! Ze is knettergek. Geen cent extra voor Bergpolder! Pak haar geld! Jan Salie vecht met Jan Kordaat. Goede Vogelaarfee (bang): Ik denk dat we het geld beter aan andere wijken kunnen geven. Jan Kordaat: Nee we moeten blijven. We kunnen de wijk niet overlaten aan die Kwade Fee en haar Jan Salie. Maar Jan Salie jaagt de Goede Vogelaarfee en Jan Kordaat weg. Vertelster: Vanaf die dag werd het steeds moeilijker om iets in Bergpolder te organiseren.

Babs: Kinderen er komt een optocht. Doen jullie mee? Kind Rob: Nee, we we spelen liever thuis computerspelletjes. De Goede Vogelaarfee geeft stiekem een zak geld aan Babs: Koop ballonnen voor die kinderen, misschien willen ze dan wel meelopen. Maar kijk uit dat de Kwade Fee het niet ziet. Kind Rob loopt mee in de optocht.

Jan Salie en de Kwade Fee lopen stiekem ook mee. Ze prikken de ballonnen lek. Op een ballon staat een eng gezicht. De Kwade Fee schrikt er erg van. Kwade Fee (tegen Jan Salie): Prik dat enge gezicht lek. De kinderen ontdekken dat de Kwade Fee meeloopt. Iedereen vlucht weg.

Babs (tegen de kinderen): We gaan een wielerwedstrijd houden. Doen jullie ook mee? Kind Rob: Alleen als we mooie prijzen winnen doen we mee. De Goede Vogelaar Fee en Jan Kordaat komen erbij. Ze geven een zak met geld aan Babs. Babs: Jullie kunnen een mooie racefiets winnen. Kind Rob: Oh, dan doen we wel even mee.

Jan Salie heeft het afgeluisterd. Hij vertelt het tegen de Kwade Fee. Jan Salie: Het lukt hoor, ze worden steeds lamlendiger. Maar ze hebben geld om de kinderen te lokken voor de wielerronde. Kwade Fee: Hoe kunnen we het dan nog tegenhouden? Jan Salie: Spijkers op de weg. Ze leggen spijkers op het parcours, maar ze worden betrapt. En weggejaagd omdat iedereen een eng gezicht trekt.

Vertelster: Het wordt steeeds moeilijker om nog iets te organiseren. De mensen zijn steeds lamlendiger. Ze hangen allemaal voor de televisie en kijken naar programma’s als ‘Boer zoekt vrouw’ of ‘Sterren Springen'. Babs komt lusteloos op. Jan Kordaat: Waarom doe je ook niet zoiets in het Van Maanenbad? Babs: Oh ja Badmeester zoekt vrouw!!! Jan Kordaat: Nee, ik bedoel Sterren Springen in het Bad. Jan Kordaat: Ik zorg wel dat de Goede Vogelaar Fee geld geeft enne... misschien springt ze zelf ook wel mee.

Babs belt mensen op die mee kunnen springen. Babs: Hallo Ellen Prins. Je spreekt met Babs van de BOB. Spring je ook mee? Oh van de hoge! Hallo Wil Mason. Alleen als u van de lage plank mag. Met Els? Wat leuk dat je ook meespringt in het bad. Oh samen met Annie. Jullie gaan synchroonspringen. Vergeten jullie je bikini niet! Dag mijnheer Brammerloo. U gaat een bommetje maken? Nou dat zal een flinke plons geven!

Vertelster: Ik durf het bijna niet te vragen, maar zou ik ook mogen springen, van de hoge ja. En gekleed in mijn mooie japon! Ik doe een driedubbele salto. Achterwaarts! Babs: Fantastisch, eh maar wel op eigen risico. We hebben gezien hoe het met Patty Brard en Jody Bernal is afgelopen.

Goede Vogelaarfee: Hier is een zak met geld voor dit prachtige eigentijds initiatief. En ik doe ook mee. Ik zal gaan zweefvliegen over het hele bad. En dan duik ik van grote hoogte zo het water in! En dan redt Jan Kordaat me uit het water.

Kwade Fee tegen Jan Salie: Dit moeten we tegenhouden. Luister goed: doe een duikbril op, we gaan naar de bodem van het bad en dan trekken we precies op het moment dat die oude tante taart haar driedubbele salto maakt, de stop uit het bad. Dat zal een lekkere smak geven hahahaha! 


Jan Kordaat heeft het gehoord. Hij vertelt het iedereen. Iedereen pakt stiekem het enge masker. De Kwade Fee en Jan Salie zetten hun duikbrillen op en duiken onder water. Kwade Fee: Gaat die ouwe taart al springen? Jan Salie: Ja ze staat klaar. Trek de stop eruit.

Op dat moment doet iedereen het enge masker op en gaat om de twee heen staan. De Kwade Fee schrikt vreselijk. Kwade Fee: Jan Salie, doe toch iets! Jan Salie: Ik zou niet weten wat ik moet doen. Ze zijn met zijn allen, wij zijn alleen! Kwade Fee: Ach, aan jou heb ik ook helemaal niks Jan Salie. Kwade Fee (smekend): Is er dan niemand van Burenkracht die ons wil helpen?

Goede Vogelaarfee: Als je belooft niet meer zo kwaad te doen en belooft je leven te beteren mag je in het Liskwartier blijven wonen. En jij Jan Salie, jij moet een voorbeeld nemen aan mijn Jan Kordaat. Jan Kordaat: Je mag stage bij me komen lopen. Alleen als je je naam verandert in Jan Stavast. Jan Salie en Kwade Fee: Dat beloven we!

Goede Vogelaarfee: Dan krijgen jullie ook een zak met geld om volgend jaar het 35-jarig jubileum van Liskwartier te vieren. Kwade Fee: Doen jullie dan nu die enge maskers weg?

Goede Vogelaarfee: Dan is het nu feest. Vertelster: En dan leven we nog lang en gelukkig in Bergpolder.

Redactie: Rob heeft met dit stuk weer mooi de draak gestoken met de wijk en de krachtwijkinitiatieven!