Van 25 t/m 27 november speelde Theatergroep Bergpolder drie keer het stuk 'Brood op de plank: ondernemen in Krachtwijk Bergpolder' in theater t' Kapelletje.
Ook dit jaar was het script van Rob de Vries en was Mirjam Kroonenburg regisseur (zie hier voor het stuk van 2010). Hieronder een impressie van dit stuk met tekst uit het script van Rob.
Het toneelstuk gaat over het wel en wee van een bakkerswinkel in Bergpolder. De winkel is opgericht door Opa en Opoe Herfst toen de wijk in 1936 gebouwd werd. Opa en Opoe zijn al overleden maar hun dochter Bets van 75 leeft nog. Zij is geboren toen de zaak geopend werd. Ze heeft heel lang in de zaak gewerkt en bemoeit zich met de gang van zaken. Ze haalt herinneringen op. Ze woont sinds het overlijden van haar man samen met haar ongetrouwde 66-jarige lievelingsbroer Andrew. De bakkerswinkel wordt nu gerund door Trees, dochter van Bets. Trees is getrouwd met Kees die in de bakkerij achter de winkel werkt. Ze hebben een 25-jarige dochter Marja, die op drukke dagen in de winkel helpt, maar die niet veel zin heeft om de zaak voort te zetten.
Als naast de bakkerszaak een Plusminus supermarkt komt, breken er zware tijden aan voor de bakkersfamilie. Zullen ze het 75-jarig jubileum nog halen?
Trees (foto links) gespeeld door Yvonne Seelaar, is een 55-jarige bakkersvrouw. Ze is een druk type, die altijd haar handen laat wapperen. Ze is erg bazig tegen Kees, haar man. En kibbelt vaak met haar moeder. Ze kletst graag met de klanten die ze bijna allemaal bij naam kent. Ook weet ze van iedereen de kwalen en andere wetenswaardigheden.
Mevrouw De Klok (foto rechts), gespeeld door Valentina Paric, de roddelaarster uit de wijk. Onthuld vele geheimen: over wie de vader is van oom Andrew en over het werk van Pia.
Kees (foto rechts) gespeeld door Peter Tak, is 57 jaar en echtgenoot van Trees. Hij werkt in de bakkerij achter de winkel. Een goedsul. Moppert over zijn bazige vrouw. Erfde de zaak niet omdat hij maar aangetrouwd is. Is nog wel gek op Trees en is gek op zijn zus Pia.
Mevrouw de Bijl, gespeeld door Joke Verkerk, klant van de bakkerswinkel. Klagerig mens. Haar man heeft een slagerij. Wil gaan werken in de supermarkt als de slagerij van haar man moet sluiten.
Youssou (foto links), gespeeld door Samba Thiam, is de vriend van Marja en afkomstig uit Senegal. Weet alles van ikebana bloemcultuur en Japanse theeceremonie. Artistieke knul.
Pia gespeeld door Henny van Meerwijk, is de jongere zus van Kees. Heeft in de chique Sexclub Snow White gewerkt. Toen daar de klad in kwam heeft ze even als juffrouw van de retirade in de Gay Beach Palace disco gewerkt, die werd gesloten omdat er drugs gebruikt werden. Nu heeft ze een sexlijn, waarbij haar zwoele stem goed van pas komt. Is getrouwd maar heeft rijke vrienden die ze nog kent uit haar clubverleden. Eén ervan is de directeur van het Plusminus concern.
Nout Kelder (foto links en onder), rijke klant van de Bergselaan, gespeeld door Hans Schermer.
De bakkerswinkel is een echte buurtwinkel. Klanten komen voor brood en lekkers, maar even goed om even bij te praten en lekker te kunnen roddelen.
Bets (foto links) gespeeld door Wil van Namen, is de moeder van Trees.
Ze leeft in het verleden. Haalt voortdurend herinneringen op. Is nog steeds kwaad over het feit dat ze de zaak niet van haar vader erfde. Zij niet en ook haar halfbroer niet!
Marja gespeeld door Sanne Blaman is 25 jaar en enigst kind van Trees en Kees. Alternatief en dromerig type. Heeft spirituele gaven. Doet aan Qigong. Wil niet in de bakkerswinkel werken en is verliefd op Youssou. Samen met Youssou denkt ze aan een zaak met een nieuw concept gebaseerd op haar kennis van de spirituele wereld en Youssou’s kennis van Japanse cultuur.
Trees: 'Vandaag kregen we precies 75 jaar geleden de vestigingsvergunning voor onze bakkerswinkel. Ik heb hem altijd bewaard. Net zo oud als het bordje 'brood op de plank'.'
Ze zongen:
'Geef mij maar een kadetje,
belegd met Goudse kaas.
Een dikke plak ontbijtkoek
of amandelspeculaas.
Geef mij maar een kadetje belegd met verse worst.
Een hallefie casino
met zo’n knapperige korst.'
Adriaan Mulderman, gespeeld door Peter Tak, is de directeur van het Plusminus concern. Hij gaat in de wijk een Plusminus supermarkt openen. Hij wil grote omzet halen, al gaat dat ten koste van de kleine winkels.
Pia: 'Nee nog steeds geen werk. Dat baantje in die sexwinkel op de Schieweg is niks geworden. Door de crisis is de verkoop in die business ook dramatisch teruggelopen, zeiden ze.'
Adriaan Mulderman komt vermomd bij Pia. Hij kent haar uit de tijd dat ze in de Club werkte en is met haar bevriend. Hij helpt haar met het opzetten van een nieuw bedrijf.
Marja laat haar moeder dat zij de bakkerswinkel, als het zover is, niet zal overnemen. 'Ik heb nog zoveel te leren in de spirituele wereld. Er is meer tussen hemel en aarde dan brood en banket!'
Marja: 'Ik wil mensen gelukkig maken met mijn chakra healing. We stoppen met de bakkerij en maken hier een centrum voor chakra healing. En we gaan chakrasteentjes verkopen.
Kees (onder hypnose): 'Ik zal de publiciteit verzorgen. Iedere week een nieuwe poster van jou op alle etalages in de wijk enne... ik zorg ervoor dat je een dagelijkse show krijgt op Pietje bel TV. Ik weet al een titel: ER IS MEER TUSSEN HEMEL EN AARDE DAN BROOD EN BANKET!'
Pia: ‘Laat die bokkepootjes maar even wachten. Ik wou met jou es even babbelen. Hoe lang laat jij je nog koeieneren door die twee haaibaaien, die er zelfs niet voor terugdeinzen om je weg te sturen. Je werkt je uit de naad in de bakkerij en die wordt toch nooit je eigendom. En wat als de zaak slechter zou gaan of misschien zou moeten sluiten. We moeten eens over de toekomst praten.’
Youssou plaats voor de officiële opening een reclamebord van de Plusminus voor de bakkerswinkel. Uiteraard is Trees het daar helemaal niet mee eens.
Suze Blaman gespeeld door Jacqueline Timmermans, is een kordate, zelfverzekerde bedrijfleidster van de supermarkt. Zij moet de nieuwe supermarkt de eerste maanden opzetten. Daarna gaat ze weer naar een andere vestiging om die op te zetten. Zit tegen een burn-out aan.
PAUZE
In het foyer van t' Kapelletje kon wat gedronken en bijgepraat worden.
De theatervoorstellingen werden door zo'n 300 mensen bezocht.
Begeleidend pianist Karel Witt.
Oom Andrew gespeeld door Jan Schrijer, is geboren in december 1945: zijn vader was een Canadese scharrel van Opoe Herfst tijdens de bevrijdingsfeesten. Voert niet veel uit. Hij verdient af en toe wat als figurant in films en reclames. Lievelingsbroer van Bets.
Andrew gaat meespelen in een nieuwe politie serie voor de tv: als lijk.
Trees en Kees helpen hem met oefenen. Ook de plaatselijke politie komt assisteren.
De heer Huismus, tweede kamerlid, wordt gespeeld door Hans Schermer.
Hij komt de Plusminus supermarkt officieel openen.
'Is er geen pers?'
Suze raakt bevriend met de dromerige Marja en helpt haar met een nieuw concept te ontwikkelen voor haar winkel.
Pia en mevrouw De Klok, voorheen trouwe klanten van de bakkerswinkel, doen stiekem boodschappen bij Plusminus. In de bakkerswinkel wordt het steeds stiller.
Kees: ‘Wat heb je in kas?' Trees: 'Weer minder als vorige week. Als het zo doorgaat halen we ons 75 jarig jubileum niet eens.’ Kees: ‘Nee dat is haast wel zeker. Misschien moeten we wat langer open blijven en zo de omzet verhogen.’
Oom Andrew heeft weer een nieuwe rol. Zijn doorbraak! Eén waarbij hij moet dansen en zingen... in een reclame als Gulle Guppie. Voor de grote concurrent: het Plusminus concern.
Youssou doet oom Andrew voor hoe hij moet dansen.
Iedereen zingt met oom Andrew het lied mee dat hij als Gulle Guppie moet zingen.
Trees niet: 'Stelletje overlopers! Weg jullie. Ik gooi de zaak dicht, er komen toch geen klanten meer.'
Mevrouw De Bijl komt er bij Pia achter waarom haar telefoonrekening zo hoog is. Haar man gaat telefonisch met Pia vreemd.
Mevrouw De Klok: ‘Ze zijn even naar binnen bij een winkel die bijna failliet is. Daar kan meneer Huismus van de Tweede Kamer ook niks meer aan veranderen. Wat houdt zo’n adoptie nou helemaal in? We zijn toch geen weeskinderen?’ Mevrouw De Bijl: ‘We moeten toch waarderen dat ze op jouw brief hebben gereageerd. Maar je hebt wel gelijk, mijn man krijgt zijn slagerij er niet mee terug. Er is een kinderkresj in gekomen. Die dingen schieten als paddestoelen uit de grond.’
Trees: ‘We halen ons 75 jarig jubileum niet.'
Het brood op de plank zingt op de wijs van 'De meeste dromen zijn bedrog:'
'De meeste broden op de plank,
geef je na jaren trouwe dienst nu stank voor dank.
De fijne geuren, de heerlijke smaak
verdwijnen uit je bakkerszaak.
Je laat ons gaan, gooit ons eruit.
Nu opeens na al die tijd vliegen wij er uit!'
Marja: ‘We gaan niet sluiten. Youssou en ik gaan de zaak voortzetten met een heel nieuw concept.’
Youssou: ‘We openen hier een nieuwe winkel. Hij heet Tussen Hemel een Aarde. We geven les in ikebana. We verkopen chakra steentjes en ook eigen gebakken broodjes.’
Kees: ‘En ik begin een detectiveburo met me zus en de dames.’
Kees: 'En ik ga de promotie voor jullie zaak opzetten. Overal posters in de wijk en een programma op Pietje Bell tv. En zo blijven we allemaal ondernemers in deze Prachtwijk. Wij zijn niet de enige ondernemers hoor. U hebt ze een jaar lang op de posters in de etalages kunnen zien. Enkele zitten hier in de zaal.'
Ook scriptschrijver Rob de Vries had nog een kleine rol. Hij riep ondernemers uit Bergpolder op het podium. Maar die waren er helaas niet en hij had dus een aantal bezoekers tot ondernemer gepromoveerd. Die zich goed van hun zingende rol kweten!
En ze zongen op de melodie van 'There’s no business like showbusiness':
'Ja mijn winkels zijn buurtwinkels
‘t zijn echt winkels voor mij
nooit ver weg en geen parkeerproblemen
makkelijk je loopt er zo naartoe
je hoeft alleen een tassie mee te nemen
je krijgt veel aandacht, nooit zijn ze moe.
In buurtwinkels staan prachtmensen
gaan door zonder veel dank.
Ploeteren en sappelen steeds dag en nacht
ze blijven doorgaan, hoort nooit een klacht
stoppen daar wordt nimmer over nagedacht.
Er moet ‘brood op de plank’, er moet ‘brood op de plank'.'
EINDE
Regisseur Mirjam Kroonenberg, hieronder naast Rob, neemt het applaus in ontvangst.
Het was een leuk theaterstuk, met veel enthousiasme gespeeld en met een eigentijds en zeer relevant thema: buurtwinkels hebben het zwaar. Nog eens extra in deze tijd van recessie en soms moeten ze het roer omgooien om te overleven. Daarover in een volgend bericht meer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten